Paximadia – dwie wyspy kruche niczym kreteński sucharek. Widziałam je tyle razy patrząc w dal z plaż Matali, Agios Pavlos, Triopetry czy Ligres. Bezludne, dzikie, bliskie a jednak tak dalekie. Godzina rejsu z Agia Galini. Pusta plaża, przejrzysty turkus wody, podwodne skały, świeża dorada, warzywa z grilla, melon, wino i raki… Czego chcieć więcej…
Dziwna nazwa… Chochlakies… Niczego spektakularnego nie zwiastuje. Jeden z kreteńskich końców świata. Koniec drogi, kilka... Read More
Uwielbiam posezon, kreteński listopad, kiedy wreszcie po nerwowej gorączce lata, upalnym ucisku sezonu nagle wszystko... Read More
Ech, dzieje miłości… do wyspy…Skoro wakacyjny „tinder” zmatchował was z Kretą, to czy jest to... Read More
Kourtalioti… czyli od dziewiczego raju do atrakcji w destynacji… Ciąg dalszy historii Otóż klepnięto właśnie... Read More
Dziś obiecany filmik z najpiękniejszego naszego panigiri ever, które wciąż w nas buzuje energetycznie, choć... Read More
Dobra, Balos w sezonie to, jak pewnie wiecie, kompletnie nie nasza bajka. Ale oczywiście z... Read More
Mamy lipiec. Właściwie to już szczyt sezonu. Upał jest. Wszędzie. I u nas w górach,... Read More
Coś nie możemy przestać wędrować…Samaria, Aradena, E4, Psiloritis… a dziś Pachnes 2453mnp – najwyższy szczyt... Read More
Leave a Reply